زبان برنامه نویسی جاوا به حروف کوچک و بزرگ حساس است بنابراین شناسه Hello با hello متفاوت است.
حرف اول نام کلاس ها باید به حروف بزرگ نوشته شود. اگر اسم کلاس چند کلمه ای باشد هر یک از حروف اول کلمات میانی باید به حروف بزرگ نوشته شود.
(مانند class MyFirstJavaTutorial).
حرف اول نام متدها باید به حروف کوچک نوشته شود. اگر اسم متد چندکلمه ای باشد هر یک از حروف اول کلمات میانی باید به حروف بزرگ نوشته شود.
(مانند ()public void myFirstMethod)
نام فایل برنامه باید دقیقاً مطابق با نام کلاس باشد به عنوان مثال اگر نام کلاس ما MyFirstJavaTutorial باشد فایل برنامه ما هم باید با نام MyFirstJavaTutorial .java ذخیره شود.
نقطه شروع همه ی برنامه های جاوا متد main است یعنی وجود آن در همه ی برنامه های جاوا ضروریست و باید این متد نوشته شود.
تمام اجزای جاوا به نام نیاز دارند. نام هایی که برای کلاس ها، متدها و متغیرها استفاده می شود، شناسه می گویند.
قوانین نام گذاری شناسه ها به شرح زیر است
همه ی شناسه ها می توانند شامل حروف (Z تا A یا z تا a) ، آندرلاین (_)، ($) باشد.
پس از اولین کاراکتر، شناسه ها می توانند هر ترکیبی از کاراکتر داشته باشند.
یک کلمه کلیدی نمی تواند به عنوان یک شناسه استفاده شود.
مهمتر از همه، شناسه ها حساس به حروف هستند.
نمونه هایی از شناسه های مجاز: age، $salary، _value، __1_value
نمونه هایی از شناسه های غیرمجاز: 123abc، -salary
مانند سایر زبان های برنامه نویسی، با استفاده از Modifier ها می توانید کلاس ها، متدها و غیره را تغییر دهید. دو دسته Modifier وجود دارد:
Modifier هایی که مربوط به سطح دسترسی هستند (Access Modifiers): default، public ، protected، private
Modifier هایی که مربوط به سطح دسترسی نیستند (Non-access Modifiers): final، abstract، strictfp
انواع متغیرها در جاوا عبارتند از :
متغیرهای محلی (Local Variables)
متغیرهای کلاس (Static Variables)
متغیرهای نمونه (Non-static Variables)
آرایه ها اشیایی هستند که چندین متغیر از یک نوع (مانند double ،string، int) را در خود ذخیره می کنند. آرایه یک شیء است که در حافظه Heap قرار دارد.
Enum ها در نسخه 5 جاوا معرفی شدند. Enum ها، یک متغیر را محدود به داشتن تعداد کمی مقادیر از پیش تعریف شده می کنند. با استفاده از Enum ها می توان تعداد اشکالات در کدتان را کاهش دهید. به عنوان مثال اگر ما یک برنامه برای فروشگاه آبمیوه در نظر بگیریم، می توان اندازه شیشه های آبمیوه را در سه اندازه (کوچک، متوسط و بزرگ) محدود کرد. این موضوع ما را مطمئن می کند که کسی نمی تواند خارج از اندازه های تعیین شده سفارشی انجام دهد.
نظرات